Inspiration
:3
Actually, story ‘to ng love life ng classmate ko. Adorable
kasi ako kaya napa-amin ko siya kung sino yung crush niya :P tapos ayun kinuwento na rin niya yung
nakaka-kilabot na love story nila ni “R” doon sa dream niya. Nakaka-kilabot
kasi match yung panaginip niya sa tunay na mga pangyayari! Kaya ayun sa sobrang
amazement ko, ginawan ko ng story. Mas kinilig pa kasi ako kesa sa kanya eh!
-__-
*lahat
ng pangalan ay iniba ayon sa rights to privacy ng classmate ko. (ayaw niya kasi
mabuko) *Ang pagkaka-pareho ng pangalan at pangyayari ay purely coincidence
lamang.
*hoy
classmate! Dalian mo! Baka maunahan ka ng ibang babae at maging forever taken
na ang boylet mo! Sayang naman tong katha ko para sa inyong dalawa! Ginalingan
ko talaga ang pagsusulat ah! Dinescribe ko talaga yung ugali niyang pagiging
adik sa DOTA but still nakaka-pasa and stuff! :P Good luck sa inyo!
*to my
readers, I hope you’ll enjoy this story!
WHEN I FIRST MET YOU
“Bree, sa akin ka nalang. Di kita iiwanan.”
Hay… Eto na
naman siya. Ang lalaking walang mukha na lagi nalang laman ng panaginip ko. Ewan
ko nga eh, parang feeling ko, matagal ko na siyang kilala. Pero, kahit naman
paulit-ulit lang ang panaginip ko, eh hindi ko talaga masilip man lang ang
mukha ng prince charming ko. Ay, hindi pa pala ako nagpapakilala. Ako nga pala
si Sabreena Marie’ Sanchez, a junior at White Lake High, 16, Philippines! Chos!
Haha kimi lang. Hmm… gusto ko na siyang makita/makilala. Ang hirap naman kasi
ng face-less ang dream boy mo eh.
“Hoy Bree!”
Anak ng tokwa
naman oh! Nagulat ako dun ah! Istorbo talaga tong si Jess! Best friend ko siya
since kinder kaya may K siyang mang-asar kasi alam niyang kahit anong galit ko,
di ko siya matitiis. Mahal ko kaya ang bruhang to!
“Oh Jess, eh anong problema mo? Gusto mo bang magka
mini-heart attack ako?”
Ayaw niya sigurong makagraduate ako ng HS kaya papatayin
nalang ako sa sindak. Tsss! Luma na yan! Poser! Palabas yan ni Kris eh!
“Hmm… eto naman, parang tinawag lang kita! Oh, ready ka
na ba na ma-meet ng personal ang bagong school mo?”
Kahit kailan
talaga, shunga tong si Jess. Ma-meet ng personal? Ano to tao? Minsan talaga,
sarap batukan eh!
“Ay naku SOBRA, excited na nga ako eh!”
Sarcastic kong
sinabi. Pero partly namang totoo yun eh. Medyo excited na rin naman akong
lumipat sa new school ko. Si Madam Principal kasi, siya ang butihin kong
tiyahin. Kaya naman, since always away ang parents ko sa business nila, they
convinced me to stay with my aunt.
“Ganun
naman pala eh! Tara, let’s go na, baka ma-late pa tayo niyan.”
o.O bah! Akalain moh? Di niya nadistinguish
and sarcasm sa hindi? Alang kwentang bespren! Tss!
Nakarating naman kami ng maayos sa White
Lake High. Tae, kala ko maeexcite ako eh ang gloomy ng campus nila. Or, yun ang
first impression ko.
Parang
napansin naman ni Jess na nagbago ang mood ko.
“Ano
ka aba! Mas exciting dito sa school namin. Tiwala lang.”
Kaya
ayon. I used my cheerful personality muna. Sypempre naman, newbie eh. Kakahiya
naman kung ipapakita kong bored ako, edi nagkagulo.
We
went to the bulletin board and found our names. Hooray! Classmate ko si Jess!
At least, hindi na awkward. So, with the class admission slip in our hands, we
went to our classroom. Malapit lang naman eh.
Sa
katunayan, nasa 4th floor lang naman kami. -______-
“Jess! Pwede pahinga muna tayo! Puhleeeaasse?! Magkaka
arthritis ako kaagad neto eh!”
“Hindi
yan! Tiwala lang!”
Yun
na naman? Ano, word of the day ba toh, o ano?
To
make the long story short, nakarating narin kami sa room.
Sa
wakas. -______-
“Okay class, I’m Ma’am Charo and I am your adviser.”
Ayy! Taray!
“Alam kong magkakakilala na kayo since
freshman year, so no need to introduce.”
Umm, haler?! Bree here! Bago ako, duh?! o.O
“Ayy! Oo nga pala, we have a new student. Come here hija,
let’s get you acquainted.”
Hi
everyone! I’m Sabreena Marie’ Sanchez, 16. I’m new here so please be nice to
me.
Yun lang, and gave them a big grin. Haha
‘Please be nice to me’. LOL I’m such a dork! :P
Napabungisngis
naman si Jess sa narinig. Kahit kalian talaga.
Nag
start na ang klase. Ang bait ko talaga! Nakaupo lang ako, nakatingin sa chalk
board. Pero ang layo naman ng iniisip ko. Haha
Nakatingin lang ako sa bintana nang…
o.O Ang G-W-A-P-O
niya!!
He was tall, clean, had black shiny hair, and incredibly
handsome.
He seemed nice.
Exactly my type. \(>_<)/
And it felt like I’ve met him before.
Aigoo!
Never mind! He is in a hurry naman. Tas pumasok siya sa
room na katapat namin.
Oh! Sodesuka! Senior pala siya.
Late siya. Hihi
Ang aga niyang pumasok para sa 2nd period. :P
“Ms. Sanchez, nakikinig ka ba?”
Yes ma’am!
Yun lang, and after a few minutes, nag bell na.
Off to cafeteria...
Jess and I just sat there and ate. Nang biglang dinumog
ako ng mga classmates namin. Haha. Akala ko naman, di nila ako nagustuhan kaya
walang nag-greet sakin. Tumi-tyempo lang pala sila. Ayun na nga, nagpakilala na sila at ako naman eh
sinikap na imemorize yun J bait ko kasi eh. Haha laki ng ulo! :P
Excuse me.
Napalingon ako.
This is my seat.
Oh God. Parang tina-tambol ang dibdib ko!
It’s him!
Para naman hindi ako mapahiya, nakipag sagutan pa ako.
Bad Bree, soo bad!
Bakit? Sayo ba tong school? May pangalan
ba ang upuang toh? Sino ka ba ha?
Parang nahiya naman ako sa mga pinagsasabi ko. Hihi. Pero
andito na eh. Pangangatawanan ko nalang ang pagiging echosera. Isa pa, baka
mahalata niyang type ko siya. :P
Kumunot naman ang noo niya na parang di makapaniwalang
hindi ko siya kilala. Then he smirked. Na-offend ako dun. Akala ko pa naman
gentleman siya.
That *ssh*l*.
Well, I’m Travis Lim. Don’t you
know me? You must be new here!
Oo naman noh! Bago ako dito kaya maging mabait ka!
F*gg*t!
Hila naman ng hila sakin si Jess para tumayo na.
Mababakas sa mukha niya ang takot.
Shouldn’t you be going already?
At may pagka antipatiko pala toh eh.
I guess, we better get going
then. We shouldn’t really sit amongst crazy people!
Sabi ko sabay padabog na umalis hila-hila si Jess.
You were but a dream…
Nakaka-inis
ka naman! Naturingan pa naman kitang bespren! Tss! Di mo manlang ako pinag
tanggol doon sa senior nayun! Sino ba kasi yun at takot na takot ka?
Bigla kong sigaw sa kanya nang
masiguro kong malayo-layo na kami sa cafeteria.
Si Travis
Lim. Matalino at athletic kaya sikat na sikat yan dito.
Matalino
nga, eh salbahi naman!
Oy! Mabait
kaya yun! Kaya nga naging Student Council President yan kasi model student eh.
Eh?! Bat ang sama-sama niya kanina?
Oh?! Nangyare?!
Nahuli
kasing nagdo-dota, kaya first time niyang bumisita sa Guidance Counselor. BV
siguro.
Aha! Adik pala yun eh! Ako din naman
eh! Na BV ako sa kanya! Grr!
Psh!
May tinatago palang kabulastugan toh
eh! Akala mo kung sino. Tss!
Teka bat ba ako naiinis sa kanya?!
Pero in fairness, para ngang kilala
ko na siya eh. Yun nga lang hindi ko talaga siya kilala. -____-
Halika ka
na nga! Balik na tayo sa room!
Isip-isip lang ako sa mga nangyari
kanina at kung bakit parang kilala ko na ang Travis na yun kahit hindi naman
talaga. Kaya eto, di ko namalayan na labasan na pala.
BREE!!!
HELLO?!! ANDYAN KA PA BA SA KATAWAN MO?!
Si Jess
talaga! Nabibingi naman ako neto!
Bakit ba
sumisigaw ka?!
LABASAN NA
PO KASI MADEMOISELLE! KANINA PA KITA KINAKALABIT PERO AYAW MONG MATINAG!!
Oo nga naman. Ano bang gagawin mo
pag di ka marinig? Syempre sisigaw diba?
Bree talaga.
OO NA! WAG
KA NANG SUMIGAW!!
Naglakad na kami papuntang gate.
Sakto namang nakita ko si Mang Luis,
yung driver ko. Hatid-sundo lang kasi ako. Bawal kasi akong mag commute. Keso
daw mawawala ako. Blah blah blah.
Jess,
sasabay ka ba sakin?
Hindi na,
may sundo naman ako. Buhbye!
Okay! Bukas
nalang uli!
Pagka-uwing, pagka-uwi ko sa bahay,
diretso agad ako sa kwarto.
Okay naman ang first day ko sa
bagong school ko diba?
May asungot nga lang -_____-
Pero, okay lang naman talaga.
Gwapong asungot naman eh! :P
1 text message received
From: Bestie Jess
Bree okay ka lang ba?
Kumusta na ang first day mo, ha?
Xoxo
Shunga to eh! Dapat tinanong nalang
niya sakin sa school. Dapat ba sa text? Ganun na ba ang uso dito sa kanila?
From: Bree
Okay
lang -____-
Medyo
boring
pero masaya na nakaka-inis!
From: Bestie Jess
Ooooyy
aaahh!!!
Dahil
ba yan kay Travis? :P
Eh anong magagawa ko? Eh sira talaga
tong bespren ko eh!
From: Bree
Che!
Ewan ko sayo!
From: Bestie Jess
Hahahaha
Huli
ka!
Mga ganun pala ang type mo ah!
Hay ewan ko! Di na ako nag-reply
ano! Alam ko naming pagti-tripan lang ako nun hanggang sa mapagod siya sa
kakatawa. Jess naman eh!
Nahiga na ako sa kama.
Dahil ba talaga kay Travis?
Sino ba talaga siya?
May point naman kasi si Jess eh.
Hay ewan.
Nakatulog ako ng di manlang
kumakain.
KRRIIIIIIINNNNGGGGG!!!!
5:00 AM
Di ko maintindihan pero,
napanaginipan ko na naman yung dati ko ring panaginip.
Alam mo yung dejavu?
Nakaka kilabot nga eh.
Ever since nalaman kong
magta-transfer ako ng school, nag start naman yung weird dream ko na yun.
May kinalaman ba yon doon?
Anyway, kailangan ko nang pumasok sa
school. Baka ma-late pa ako. Magalit pa si auntie >_<
Getting to Know You…
A few weeks passed.
After noong nangyari sa cafeteria,
di na ulit kami nag-usap.
But nalaman ko naman na mabait pala
talaga siya.
As in.
Model student nga eh.
Bree naman. Wag tayong tanga.
Model student din naman ako ah :P
haha
Actually, ni-recruite ako ni Jannice
a sumali sa Student Council.
Pumayag naman ako. Para kasing cool
eh. haha
Patingin-tingin nalang ako lagi sa
kanya.
Ayaw ko namang lumapit, tsaka, bakit
naman diba?
Eh sikat kaya yun!
Tapos, idagdag pang hindi kami bati
dahil sa nangyari.
Parang tanga lang ako ditong
naka-upo sa may garden,
Nakatitig lang naman.
Teka, bakit ba ako nakatitig?
Aigoo! May gusto na ba ako sa kanya?!
Di pwede! Paano nalang yung guy sa
dream ko? Di ko ba siya hihintayin?
Have we met?
Travis’ POV
Late na naman ako.
Kainis naman kasi ang
traffic.
Napasarap din ang laro ko
nang DOTA.
Bwisit naman kasi at
nahuli pa ako ni ma’am.
Ayan tuloy nagka record ako
ng di oras sa Guidance Office.
“You may leave now Mr.
Lim. Again, heed my warning. You are a role model in our school.”
“Yes ma’am.”
Yun nalang ang sinabi ko
para wala nang madaming gulo.
Umakyat na ako ng
building at pumasok na sa room.
Ang balita sa room namin, dito na daw
nag-aaral yung pamangkin ni Madam Principal Sanchez.
Oh? Talaga?
I really don’t care.
Basta ang nasa isip ko
lang eh yung babaeng yun.
Yung babae sa panaginip
ko.
Saka ko nalang iku-kwento
para ma-excite naman kayo.
Boring….. ang klase
naming.
Since, advance na naman
ako sa kanila, di na ako nakinig sa discussion.
BV kasi ako ngayon. Tss.
Paminsan-minsan nga lang ako mag DOTA. Nahuli pa.
Bell na pala.
Nauna na ako sa cafeteria
at bumili ng pagkain.
Pagdating ko sa table ko,
may nakaupo na pala doon.
And I can’t believe who
she is.
Hindi pwede toh!
Baka imagination ko lang
to?!
But no…
Siya nga yun.
Lumapit ako sa kanila at
nag-excuse me.
Nung tumingin naman siya
sakin, napa nga-nga ako ng bahagya.
Siya nga, yung babae sa
panaginip ko.
I composed myself and
told her na pwesto ko ang inuupuan nila.
Para namang nagulat siya
and nairita all at the same time.
Galit na galit niyang
tinanong kung sino ba ako?
Napakunot ang noo ko.
Bat di niya ako kilala?
Diba siya yung girl sa
panginip ko?
Ay oo nga pala. Syempre,
panaginip lang yun.
Well, siya siguro yung
sinasabi nilang newbie.
I smirked sa katangahan
ko then nagpakilala at tinanong kung siya ba yung napabalitang newbie.
For confirmation lang
naman.
Ang cute niya pag galit
>_<
Haha I didn’t mean to
make her angry.
Di ko lang talaga
natagalan yung presensya niya eh.
Diba nga, kilala ko siya
sa panaginip ko, tapos ako di niya kilala? o.O
Nanggigigil na kasi ako
na sabihin sa kanya na matagal ko na siyang hinahanap.
Pero syempre, awkward yun
kaya sinuggest kong umalis na sila nong kaibigan niyang halatang natakot sakin.
T_T ayaw ko naman siyang
umalis eh. Kaya lang..
Baka mahalata niya.
Weird yun!
Kaya naman deadma ko lang
siya lagi this past few days.
Pero syempre, kunwari
lang yon.
Lagi naman akong
nakatitig sa kanya pag di niya napapansin. xD
Nahihiya akong
makipag-close sa kanya eh.
Nakikita ko din naman
siyang nakatitig sakin so parang nate-tempt akong lapitan siya. Lalo pat,
student council na rin siya – lagi na kaming mag-kasama :3
Pero, nauumid ako pag
andyan siya.
Itatanong ko pa ba sa
kanya kung siya nga ?
Di ko na talaga alam.
Maybe in time.
Yet, I think I like her
so…
Bree.
Napatingin lang siya
sakin.
Her hair, fell perfectly
on her shoulders.
Yung parang slow-motion.
Ganun.
Yay! Ang keso! xD
Hm? Ako ba
ang kausap mo?
Sagot niya habang
namamanghang nakaturo sa sarili niya.
Bakit? Anong
naka-mamangha sa pakikipag-usap ko sakanya?
Eii! Bree naman eh! Ang
cute niya talaga.
Ah, yes. Ikaw
nga. J
Gusto ko
sanang humingi ng tawad sa inasal ko a few weeks ago.
I was just
having a bad day. I’m sorry. L Can you ever forgive me?
Sinabi ko naman yun in
the most sincere way na kaya ko.
This is the first time na
nagkaganito ako sa isang babae.
Di ko nga alam but I
always seek to please her.
Kahit hindi niya alam.
Siguro dahil sa feeling
ko siya na nga yung .. ah basta!
Ah, yun ba?
Wala yun. Ako nga dapat mag-sorry eh!
Pasensya ka na
talaga. Shall we start again? I mean, as friends… you get the idea.
Ano ba yan. Mali na naman
yung sinabi ko.
Yeah! I’d
love that!
Iniabot ko ang kamay ko
sa kanya.
Friends?
Friends!
Pero, imbes na makipag
hand-shake eh…
Yinakap niya ako o.O
At kinilig naman ako
-___-
Na-feel kong naging
alangan siya bigla at bumitiw sa akin.
Ang pula niya.
Blush ba? :P
*hanggang dito lang po muna. :P excited talaga te? haha kinukulit na kasi ako ni Ms. Ano! hahah KALMA LANG TEH!
